In plaats van op een bootje door Amsterdam te varen, gingen we zaterdag vanwege het slechte weer toch maar naar Utrecht. Naar de film. Brozer.
Pffff, dat was een erg mooie, maar vooral ook heftige film! Na afloop zijn we bewust daar wat blijven drinken, want al die rode neuzen en rode ogen zouden er vreemd uitzien in een gewoon café. Hier in 't hoogt begrepen ze dat wel, dachten wij.
We hebben wel twee uur nodig gehad om bij te komen. Daarna hadden we zeker een etentje in het lekkerste tapas restaurant verdiend! Zo eindigde de avond gelukkig zonder tranen.
We hebben wel twee uur nodig gehad om bij te komen. Daarna hadden we zeker een etentje in het lekkerste tapas restaurant verdiend! Zo eindigde de avond gelukkig zonder tranen.
Zondag heerlijk gezongen voor de bewoners van Bartimeus. Wat een ongelooflijk mooi bejaardentehuis! Ik kan iedereen aanraden daar vast een plekje te reserveren. Gewoon voor de zekerheid.
Het publiek werd lekker enthousiast gemaakt door onze dirigente, laat dat maar aan haar over! Een goede, gezellige middag werd het.
Maandag ging ik een dag ontspannen. Zoals altijd kwam Bianca me ophalen en we hebben ons er een dag prima vermaakt. Zouden we vaker moeten doen :-D
Woensdag weer lekker even zingen en donderdag op de fiets (gelukkig tussen de buien door) naar het ziekenhuis om vast bloed te prikken voor vrijdag. Dan hoor ik meteen de uitslag als ik bij de oncoloog ben.
Vandaag dus die oncoloog.
Hoewel ik weet dat oncologen nooit iets zeggen over prognoses, heb ik er toch eens naar gevraagd. Ik denk zelf te weten dat het niet heel veel jaar zou zijn, maar stel je voor dat het er toch nog zo 10 zouden zijn, dan leef je toch heel anders.
Hij ging heel serieus op mijn vraag in. Mensen met hersenuitzaaiingen leven meestal nog zo'n half jaar. Dat was schrikken, bij mij zijn ze in juni ontdekt... Maar hij zei er bij dat hij bij mij wat meer verwacht, we waren er snel bij met bestralen en ook de chemo xeloda zou als enige chemo in de hersenen kunnen werken. Dus een jaartje, dat ziet hij nog wel zitten. Twee jaar zou erg fijn zijn.
Ik wist dat eigenlijk wel.
Maar als je het ook echt iemand hoort verwoorden, dan gaat er toch veel door je heen: Ah, ik zie misschien de eind musical van Bente! Maar die van Sune dan misschien weer niet.... Dat soort nare dingen.
Hoewel ik weet dat oncologen nooit iets zeggen over prognoses, heb ik er toch eens naar gevraagd. Ik denk zelf te weten dat het niet heel veel jaar zou zijn, maar stel je voor dat het er toch nog zo 10 zouden zijn, dan leef je toch heel anders.
Hij ging heel serieus op mijn vraag in. Mensen met hersenuitzaaiingen leven meestal nog zo'n half jaar. Dat was schrikken, bij mij zijn ze in juni ontdekt... Maar hij zei er bij dat hij bij mij wat meer verwacht, we waren er snel bij met bestralen en ook de chemo xeloda zou als enige chemo in de hersenen kunnen werken. Dus een jaartje, dat ziet hij nog wel zitten. Twee jaar zou erg fijn zijn.
Ik wist dat eigenlijk wel.
Maar als je het ook echt iemand hoort verwoorden, dan gaat er toch veel door je heen: Ah, ik zie misschien de eind musical van Bente! Maar die van Sune dan misschien weer niet.... Dat soort nare dingen.
Lieve sterke dochter, laten we dan hopen op veel geluk en twee jaar....
BeantwoordenVerwijderenKnuffel van mij, stoere lieve Sonja!
BeantwoordenVerwijderenSon, je bent mijn topper en laten we er dan maar twee leuke,gezellige, feestenden jaren van maken love you xxx peet
BeantwoordenVerwijderenLief nichtje wat ben je toch een held. Liefs van ons.
BeantwoordenVerwijderenWil en Margot
Per ongeluk toch verder gelezen.
BeantwoordenVerwijderenHet is niet echt nieuws, maar wel confronterend.
Het gaat een mooie kuttijd worden.
Kippenvel.
BeantwoordenVerwijderenGeniet van elke dag en van alles en iedereen waar je positieve energie van krijgt.
De Cootjes
Wat ben je sterk!! Geniet van de tijd die je nog hebt, maar dat doen jullie volop, zoals ik lees. Veel liefs, Annet
BeantwoordenVerwijderenIk weet zoals gewoonlijk niet wat ik moet zeggen/schrijven... Knap dat jij dat wel zo goed kunt. Ik hoop natuurlijk ook op veel geluk en een mooie tijd, en tegen beter weten in op een wonder. Mark
BeantwoordenVerwijderenWat een heftig eind van dit blog. Kan er niets aan doen maar mijn tranen komen vanzelf. Maar ik begrijp je wel, ik zou het ook willen weten. Nu tranen drogen en verder gaan. Sterkte x
BeantwoordenVerwijderen