over mij

Ik ben Sonja, getrouwd met Anne-Marie. We hebben twee lieve meiden, Bente (2003) en Sune (2005). November 2010 werd ontdekt dat ik borstkanker had. Alle behandelingen ondergaan en net twee jaar later, toen het allemaal weer wat normaler werd, bleek ik uitzaaiingen te hebben. in eerste instantie in mijn longen en lymfen. Later kwam daar de lever bij en sinds juni zitten ze ook in mijn hersenen.Anne-Marie hield altijd een blog bij. Vanaf april niet meer en nu merk ik dat het toch handig is als mensen wel mee kunnen lezen hoe het gaat, dus vandaar dat ik zelf begin met schrijven.Het verhaal tot april 2014 is te lezen op http://anne-marievader.blogspot.com

donderdag 26 februari 2015

De weken gaan hard. Inmiddels ga ik morgen al voor de tweede keer naar de chemo. Dat gaat behoorlijk goed! Ik merk dat ik wel veel meer slaap nodig heb dan eerder, maar met een dutje in de middag kom ik de dagen goed door! We kunnen daar omheen nog veel dingen ondernemen.
Het vreemde is dat ik nu al twee keer merk dat juist de laatste dag voor de chemo mijn slechtste dag lijkt. Terwijl het logisch zou zijn als dat mijn beste was. Ik ben dan bijna blij dat ik de dag erop naar het ziekenhuis "mag". Alsof ze me daar opladen, terwijl die chemo toch echt gif voor je lijf is. Nou ja, het is hoe het is en hoe het nu is, is het goed vol te houden.

Deze weken heeft Bente haar schooladvies gehad. Ze mag naar het vwo en had ook een open lesmiddag bij Broklede. Erg spannend, voor haar en de mama's, want ze ging met twee jongens uit haar klas op de fiets naar Breukelen en volgens mij hadden ze geen van allen echt een idee hoe de route was. Ze zijn er aangekomen en hebben een erg leuke middag gehad. Bente kwam helemaal enthousiast thuis. Zo leuk!

In de vakantie is onze woonkamer geschilderd. Dat was nodig!! Toen we de kamer leeggehaald hadden, ging Sune al haar vriendinnen een rondleiding geven om te laten zien hoe vies het behang was...  Nu kan ze gaan laten zien hoe mooi het geworden is, want dat is het!

Wij zijn die dagen gevlucht, een dagje in Culemborg bij Anne-Louise, een dagje bij Monique en Ilanit, een dagje Raalte. Wel grappig, ik kom opeens in allemaal slaapkamers.
Dat dagje Raalte was bijzonder. Ik had namelijk vrijdag bedacht dat een oud autootje mijn wereld veel groter zou kunnen maken. Daar had ik het met mijn vader over en laat autootjes uitzoeken nou net zijn hobby zijn! Twee dagen lang is hij samen met mijn oom op pad geweest, de meest louche handelaartjes heeft hij gesproken. Heel oost Nederland hebben ze gehad geloof ik. Na twee dagen zoeken kwamen ze terug in Raalte (daar woont mijn oom). Het was inmiddels al over 18.00 uur. Ze wisten nog 1 autootje daar te staan en ja hoor. Dat was hem! Mijn gele gevaartje, een suzuki alto uit 1999. Heel erg mooi. We mochten hem donderdag al ophalen en ik reed hem natuurlijk terug naar Maarssen. Ik ben er echt zooooo blij mee!!

Denken jullie ook nog even aan leef lef? Even inschrijven/doneren.
Vorige week was mijn koor (inclusief klein stukje interview met mij) nog op tv utrecht. Dat is o.a. het doel van deze leef lef.


maandag 9 februari 2015

goed nieuws!!

De taxol heeft zijn werk gedaan!!!! Het slaat aan. Oh, wat waren wij gelukkig vanmorgen toen we het hoorden. Vandaag bleek dat de oncoloog er een hard hoofd in had, na al dat vocht wat zomaar in mijn hartzakje en longen zat. Gelukkig zei hij dat niet en gingen we toch de tweede kuur doen. En dus met resultaat.
Wij hadden er zelf ook niet al te veel vertrouwen in. Vooral de laatste week voelde ik me zo slecht, alweer kon ik de trap niet op. Tot ik er gisteren achter kwam dat ook ik gewoon een ordinaire griep kan hebben.... Daar sta je helemaal niet bij stil. Alles wat ik voel, wijt ik aan de taxol of de kanker. Griep dus. Zo simpel kan het zijn.
Ik moet er wel een beetje mee uitkijken, dat er geen bacteriële infectie bijkomt, want dan zou het toch weer ziekenhuis worden, maar ik heb goede hoop dat het diepetepunt al geweest is.
Daar zaten we dan, vanmorgen in de wachtkamer. We waren lekker vlot aan de beurt en kregen zoals gebruikelijk meteen de uitslag te horen. De tumor achter mijn borstbeen, die bij de xeloda (de vorige chemo) weer begon te groeien waardoor ook de xeloda tot een einde kwam, was 2 cm gekrompen! Is nu nog 9 cm. De lever is gelijk gebleven en de longen ook.
Ik mag nu door met kuur 4 en 5. Dan volgt er weer een scan en bekijken we alles opnieuw. In principe mag ik onbeperkt doorgaan met taxol, maar er komt een tijd dat het niet meer werkt, of er komt een tijd dat mijn lichaam het niet meer aankan. De vorige taxol, in 2013, hield ik 4 kuren vol.
Nog een reden om heel erg blij (en trots) te zijn: leef lef 3 is van start! De website is af. Herbert heeft daar heel wat uurtjes inzitten, dank je wel Herbert! En vanaf vandaag kan je je inschrijven en/of doneren.
Ik hoop zo dat het net zo'n succes gaat worden als vorig jaar! Dussss stel me niet teleur en schrijf je in, ga vervolgens op zoek naar donateurs. Succes! En tot de 20ste juni.
;-) www.leeflef.nl