over mij

Ik ben Sonja, getrouwd met Anne-Marie. We hebben twee lieve meiden, Bente (2003) en Sune (2005). November 2010 werd ontdekt dat ik borstkanker had. Alle behandelingen ondergaan en net twee jaar later, toen het allemaal weer wat normaler werd, bleek ik uitzaaiingen te hebben. in eerste instantie in mijn longen en lymfen. Later kwam daar de lever bij en sinds juni zitten ze ook in mijn hersenen.Anne-Marie hield altijd een blog bij. Vanaf april niet meer en nu merk ik dat het toch handig is als mensen wel mee kunnen lezen hoe het gaat, dus vandaar dat ik zelf begin met schrijven.Het verhaal tot april 2014 is te lezen op http://anne-marievader.blogspot.com

donderdag 26 februari 2015

De weken gaan hard. Inmiddels ga ik morgen al voor de tweede keer naar de chemo. Dat gaat behoorlijk goed! Ik merk dat ik wel veel meer slaap nodig heb dan eerder, maar met een dutje in de middag kom ik de dagen goed door! We kunnen daar omheen nog veel dingen ondernemen.
Het vreemde is dat ik nu al twee keer merk dat juist de laatste dag voor de chemo mijn slechtste dag lijkt. Terwijl het logisch zou zijn als dat mijn beste was. Ik ben dan bijna blij dat ik de dag erop naar het ziekenhuis "mag". Alsof ze me daar opladen, terwijl die chemo toch echt gif voor je lijf is. Nou ja, het is hoe het is en hoe het nu is, is het goed vol te houden.

Deze weken heeft Bente haar schooladvies gehad. Ze mag naar het vwo en had ook een open lesmiddag bij Broklede. Erg spannend, voor haar en de mama's, want ze ging met twee jongens uit haar klas op de fiets naar Breukelen en volgens mij hadden ze geen van allen echt een idee hoe de route was. Ze zijn er aangekomen en hebben een erg leuke middag gehad. Bente kwam helemaal enthousiast thuis. Zo leuk!

In de vakantie is onze woonkamer geschilderd. Dat was nodig!! Toen we de kamer leeggehaald hadden, ging Sune al haar vriendinnen een rondleiding geven om te laten zien hoe vies het behang was...  Nu kan ze gaan laten zien hoe mooi het geworden is, want dat is het!

Wij zijn die dagen gevlucht, een dagje in Culemborg bij Anne-Louise, een dagje bij Monique en Ilanit, een dagje Raalte. Wel grappig, ik kom opeens in allemaal slaapkamers.
Dat dagje Raalte was bijzonder. Ik had namelijk vrijdag bedacht dat een oud autootje mijn wereld veel groter zou kunnen maken. Daar had ik het met mijn vader over en laat autootjes uitzoeken nou net zijn hobby zijn! Twee dagen lang is hij samen met mijn oom op pad geweest, de meest louche handelaartjes heeft hij gesproken. Heel oost Nederland hebben ze gehad geloof ik. Na twee dagen zoeken kwamen ze terug in Raalte (daar woont mijn oom). Het was inmiddels al over 18.00 uur. Ze wisten nog 1 autootje daar te staan en ja hoor. Dat was hem! Mijn gele gevaartje, een suzuki alto uit 1999. Heel erg mooi. We mochten hem donderdag al ophalen en ik reed hem natuurlijk terug naar Maarssen. Ik ben er echt zooooo blij mee!!

Denken jullie ook nog even aan leef lef? Even inschrijven/doneren.
Vorige week was mijn koor (inclusief klein stukje interview met mij) nog op tv utrecht. Dat is o.a. het doel van deze leef lef.


6 opmerkingen:

  1. Wat gebeurt er toch veel! De energie blijft er van afspatten ondanks alles. Blijven gaan dus ...dit keer in je gele banaan! X Ferry

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Jaaaaaaaaa we gaan 'm pimpen voor leef lef! Zondag begin ik nog een keer met les 1 en dan schrijf ik me in. Wat fijn dat het relatief lekker gaat. Vandaag weer naar het ziekenhuis, sterkte met opladen;-)<3

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ferry had dat idee ook al. Misschien serieus leuk, leef lef op mijn autootje

      Verwijderen
  3. Volg al een tijdje je blog.
    Hopelijk is geen nieuws, goed nieuws...
    Groetjes

    BeantwoordenVerwijderen